Δεν είναι απρεπές, αν ένας γιατρός, αμφιβάλλοντας για το τι πρέπει να κάμει σε μια περίπτωση αρρώστου του και βρισκόμενος σε αβεβαιότητα από απορία, προσκαλεί και άλλους συναδέλφους του για να εξετάσουν από κοινού τον άρρωστο και να συνεργαστούν για την εφαρμογή της καλύτερης θεραπείας.
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ 460-377 πχ
Με γνώμονα την παραπάνω θεμελιώδη και σπουδαιότατη Ιπποκρατική ρήση, προσαρμόζοντας τη στην σύγχρονη εποχή, ο επαρκής ογκολογικός χειρουργός οφείλει να γνωρίζει ότι η θεραπεία σχεδιάζεται μετά την προεγχειρητική σταδιοποίηση της νόσου βάσει κλινικών, εργαστηριακών, απεικονιστικών και παθολογοανατομικών ευρημάτων και μετά από αξιολόγηση των στοιχείων του οργανισμού του ασθενούς (πχ πόσο αντέχει μια μεγάλη επέμβαση) και της ογκολογικής παθήσεως του στο Ογκολογικό Συμβούλιο, όπου μαζί με το χειρουργό συμμετέχουν οι συναφείς ειδικότητες (Ογκολόγοι, Ακτινοθεραπευτές, Ακτινολόγοι, Παθολογοανατόμοι, Γαστρεντερολόγοι, Ενδοκρινολόγοι κλπ), που καθορίζουν αναλόγως σταδίου την κατάλληλη, ενδεδειγμένη και επιστημονικά αποδεκτή αντιμετώπιση με σκοπό πάντα την ίαση και το καλό του ασθενούς.
